نگاهی اولیه به تغییرات معماری و پیشرفت‌های عملکرد Raptor Lake نسبت به طراحی نسل دوازدهم Alder Lake اینتل بر روی سخت‌افزار کامل CPU به لطف بررسی ،ده‌فروشی اولیه Intel Core i9-13900K در Bilibili.
در هسته‌های P، Core i9-13900K نسبت به Core i9-12900K نسبت به Core i9-12900K 5-11 درصد بهبود در حافظه نهان L1، L2 و L3 دارد. در مقایسه، هسته های E افزایش قابل توجهی 16-18٪ در معیارهای بررسی شده نشان می دهند.
رپتور لیک پرف
در Cinebench R15، R20 و R23، Core i9-13900K از Core i9-12900KF با هسته های P منحصراً در تست تک رشته ای 12.5% بهتر عمل کرد. با این حال، زم، که Core i9-13900K با هسته های E آزمایش شد، در عملکرد تک رشته ای 16 درصد از Core i9-12900K بهتر است، اما در سایر نسخه های Cinebench تنها 12 درصد عملکرد بهتری دارد. عملکردهای چند رشته ای به طور قابل توجهی بهتر بود، با مولفه Raptor Lake به طور متوسط در هر سه نسخه Cinebench 48٪ بهبود یافته است. علاوه بر این، در تمام آزمایش‌های انجام‌شده توسط ارزیابی، از جمله فشرده‌سازی 7z، فشرده‌سازی، رمزنگاری، 3DMark و موارد دیگر، Core i9-13900K 41 درصد سریع‌تر از Core i9-12900KF بود.
بر اساس ارزیابی، استراتژی طراحی اینتل برای Raptor Lake این بود که با دوبرابر ، هسته‌های E و بهبود عملکرد حافظه نهان L2 و L3 معماری، هم فضای فرکانس و هم عملکرد چند رشته‌ای را افزایش دهد. اما، با شروع با فرکانس‌های هسته، Core i9-13900K نسبت به نسل قبلی خود، Core i9-12900K، با حدا،ر افزایش 5.8 گیگاهرتز در هسته‌های 1 و 2 و یک ساعت اوج توربو بوست 5.5 گیگاهرتز در هسته‌های 3-8 عملکرد بهتری دارد. به طور مشابه، هسته های E به طور قابل توجهی بهبود یافتند و از 3.7 گیگاهرتز در Core i9-12900K به 4.3 گیگاهرتز در Core i9-13900K با وجود سه برابر شدن تعداد هسته ها از 8 به 16 به طور همزمان، افزایش یافتند.
علاوه بر این، به دلیل ظرفیت‌های کش L2 و L3 بزرگ‌تر Raptor Lake، تأخیر برای مدت طول،تری بهبود می‌یابد، زیرا اکنون هر آزمایش ممکن است برای مدت بیشتری در حافظه نهان L2 یا L3 باقی بماند. Raptor Lake این افزایش تاخیر را از طریق دو روش به دست می‌آورد: اولی به دلیل افزایش فرکانس Raptor Lake در هسته‌ها است، و دوم به این دلیل که عملکرد حافظه پنهان با حذف فرکانس از معا، به طور قابل‌توجهی بدون تغییر باقی می‌ماند.
بازبینی کننده همچنین تست های IPC خالص را با قفل فرکانس 3.6 گیگاهرتز انجام داد. آنها به افزایش 12 درصدی IPC برای هسته های P نسبت به Core i9-12900KF و 6 درصد بهبود برای هسته های E دست یافتند. تست بازی نیز در ،اوین مختلفی از جمله Ashes of the Singularity، CSGO و غیره انجام شد. به طور کلی، Core i9-13900K 10٪ یا بیشتر از Core i9-12900KF بهتر عمل کرد.
Raptor Lake عملاً از هر نظر پیشرفت قابل توجهی نسبت به Alder Lake دارد، با فرض اینکه داده های این بررسی کننده صحیح باشد. این یک جهش نسلی را در ا،ر مناطق بدون نیاز به ارتقاء به یک گره جدید اینتل امکان پذیر می کند. این پیشرفت‌ها را می‌توان به افزایش چگالی حافظه نهان L2 و L3، تأخیر کمتر، افزایش پهنای باند و فضای فرکانس بیشتر نسبت داد. ناگفته نماند که دو برابر بیشتر از Alder Lake هسته های E اضافه شده است.
از آنجایی که افزایش ظرفیت کش عموماً به طور مستقیم بر تأخیر حافظه پنهان تأثیر می گذارد، سودمند است. با این حال، ما معتقدیم که این رفتار برای دریاچه رپتور من، نیست. تنها استثنا برای کاهش تاخیر، حافظه نهان L3 است که کمی تاخیر اضافی در لبه های تست L3 دارد. با این حال، هسته‌های E از نظر عملکرد حافظه نهان L3، اگر نگوییم بهتر از Alder Lake، عملکردی مشابه دارند، و شاهد کاهش تاخیر هستند. پهنای باند بسیار افزایش یافته است، با این حال این بستگی به تقاضا دارد. برای مثال، در آزمایش‌های تک رشته‌ای روی هسته‌های P، سرعت خواندن با حافظه نهان L1 تا 12.5 درصد بهبود می‌یابد. در هر جای دیگر، از جمله هسته های E، عملکرد بین دو معماری ی،ان است. با این حال، در برنامه های چند رشته ای، پهنای باند کش از 11٪ به 44٪ افزایش می یابد. بازبین این را به افزایش عظیم پهنای باند کش L3 خالص ناشی از افزایش ارتباط تا 12 راه در مقابل 10 راه نسبت می دهد.
با این حال، باید تاکید کنیم که این یافته‌های بسیار اولیه دریاچه رپتور هستند. ممکن است درست باشند یا نباشند، اما فعلاً باید آنها را با کمی نمک بپذیریم تا زم، که ارزیابی‌های شخص ثالث بیشتر در حوالی تاریخ انتشار Raptor Lake در 20 اکتبر در دسترس قرار گیرد. توجه داشته باشید که این بررسی خیلی زودتر از تاریخ عرضه واقعی 20 اکتبر منتشر شده است.
منبع: https://www.guru3d.com/news-story/core-i9-13900k-early-review-indicates-significant-improvements-in-comparison-to-the-core-i9-12900k.html
به گفته منتقد، اینتل همچنین گذرگاه حلقه را بهبود بخشیده است تا به بهبود زمان دسترسی بین هسته‌ها کمک کند. زم، که هسته‌های E فعال‌تر از هسته‌های P در معماری Alder Lake اینتل بودند، گذرگاه حلقه 3600 مگاهرتز کاهش یافت. از سوی دیگر، گذرگاه حلقه در Core i9-13900K، اکنون با بیش از 4600 مگاهرتز کار می کند. این تنظیم کوچک اما حیاتی، تأخیر ارتباط هسته به هسته را به حدود 30-33 ns در تمام 24 هسته کاهش می دهد، به استثنای. ارقام تأخیر هسته برای دریاچه آلدر حدود 30-33 ns برای هشت هسته و 35-40 ث،ه برای بقیه است.